Święte słowa Lucas

Bieganie w tłumie to tylko na zawodach w każdym innym wypadku wolę sama. Bywają takie dni, że nawet muzyka w uszach mi przeszkadza i wtedy wsłuchuję się w siebie, skupiam się na każdym kroku , oddechu, postawie i nic po za miarowymi ruchami nic innego nie zaprząta mi głowy i wtedy to jedne z lepszych treningów

jestem mam 3 dzieci więc bieganie może stać się świetną odskocznia od hałasu w domu. Mąż obiecał że zajmie się dziećmi i będę mogła ma początek raz w tygodniu. Nie mogę się już doczekać tej chwili samotności i ciszy, kiedy nikt nie będzie nic chciał

myszka44 to do dzieła! nie ma nic lepszego niż nawet 30 minut czasu tylko dla siebie powodzenia i radości z biegania!

Cześć.
Od początku biegam sam. Dziwię się tym wszystkim ludziom, którzy biegają w "spędach". Często na swojej ścieżce widuję grupy nawet 200 osobowe. To dla mnie jakiś koszmar Budujące jest to, że więcej jest takich osób jak ja, bo czasami się zastanawiałem się czy nie jestem jakiś dziwny...

Dla mnie przede wszystkim to czas na spokojne przemyślenia i wyciszenie.

W ponad 90% wolę biegać sama, ale czasami potowarzyszyć komuś w wolniejszym biegu czemu nie? Ja sama nie lubię być "obciążeniem", ale np motywować swoją koleżankę - czemu nie! ))

Ja kiedys biegałem z kolegą. Gadał na okrągło o wszystkim zmuszając mnie jakoby do konwersacji. Nie powiem że gadanie podczas biegu powodowało że szybciej się męczyłem.
Teraz od ponad roku biegam sam. Słuchawki w uszy i jestem tylko ja i mój organizm który testuje na różne sposoby próbując mu udowodnic że to ja a nie on będzie wyznaczał nowe granice wytrzymałości i walki ze słabościami. Jest to dla mnie czas nie tyle co uspokojenia mysli ale także czas wyznaczania sobie celów i utwardzania się w przekonaniu że jeśli potrafię przebiec jakiś dystans teraz to tym bardziej uda się zrealizowac plany w życiu i pracy. Z drugiej strony nikt mi nie gada o pierdołach non stop :-)

Witam wszystkich (pierwszy post)

Z okazji powitania przypomniał mi się fragment skeczu kabaretu ani mru mru:
Nazywam się Waldemar, jestem już po pięćdziesiątce i mam czterdzieści lat

A co do tematu, biegając "po dworze" samemu, nikt się za mną nie ciągnie i ja nie jestem dla nikogo hamulcowym. Nie mniej jednak, jako że lubię towarzystwo, gdy biegam na bieżni (w sezonie zimowym - na siłowni) lubię jak jest kilka osób na sali.

Rozmowa podczas biegu męczy (a co najmniej negatywnie wpływa na wynik), ale posłuchać i poobserwować innych ćwiczących toż to zawsze lepsze zajęcie niż tak dreptać te kilkadziesiąt minut w ciszy. Owszem, zawsze o czymś sobie myślę podczas biegu, ale raczej są to takie luźne myśli dla zabicia czasu.

Witam. Uwielbiam biegać samotnie (10-16 km codziennie) doznaję wtedy pełnego relaksu i spełnienia. Biegam raczej po tartanie do okoła stadionu , bez muzyki w uszach . Wpadam wtedy w taki mały trans i odrywam się troszkę od realnego świata .